พระยาเเถนขี้ลืม
กาลครั้งหนึ่งนานมาเเล้ว โลกมนุษย์เกิดความเเห้งเเล้งผิดปกติ ฝน ไม่ได้ตกลงมายังโลกเป็นเวลาถึง 3 ปีเเล้ว สมัยนั้นมีพระยาคันคากเป็น ใหญ่กว่าฝูงสัตว์ทั้งหลายเห็นโลกมนุษย์เกิดความเดือดร้อนจึงได้เรียก ประชุมสัตว์ต่างๆโดยเพื่อสอบถามว่าจะทำกันยังไงกับสภาพอากาศที่เเห้ง เเล้งอยู่ในเวลานี้ โดยสัตว์ทั้งหลายได้ตกลงกันว่าจะไปเข้าเฝ้าพระ ยาเเถนเพื่อจะได้สอบถามว่า"กำลังทำอะไรอยู่ทำไมถึงปล่อยให้ฝนไม่ตก มาเป็นเวลานาน" เมื่อพระยาเเถนได้เห็นฝูงสัตว์เป็นจำนวนมากมายที่มา เพื่อสอบถามก็เกิดความโมโหโกรธเป็นฟืนเป็นไฟกับฝูงสัตว์ที่มาจากโลก มนุษย์จึงได้สั่งให้กองทัพของตนออกสู้รบ ขณะนั้นพระยาคันคากซึ่งเป็น หัวหน้าฝูงสัตว์ก็สั่งให้กองทัพของตนออกสู้รบกับกองทัพของพระยาเเถน ในที่สุดกองทัพพระยาเเถนสู้กองทัพพระยาคันคากไม่ได้ จึงถามว่า"เหตุ ใดพระยาคันคากจึงนำกำลังมาบุกเมืองเบื้องบนเช่นนี้" พระยาคันคากจึง ตอบไปว่า"เป็นเพราะสาเหตุอะไรเมืองเบื้องบนที่มีหน้าที่ทำน้ำฝนเเต่เป็น เวลานานมากที่ฟ้าฝนไม่ได้ตกทำให้สัตว์ต่างๆล้มตายเป็นจำนวนมากมาย มนุษย์ได้รับความเดือดร้อนวุ่นวาย"เมื่อพระยาเเถนได้ยินจึงนึกขึ้นได้ว่า ตนเองไม่ได้สั่งให้ฝนตกมาหลายปีเเล้วจึงรีบบัญชาให้ฝนตกในทันที พร้อมกันนั้นก็เเฝงศรเป็นดอกไม้ไฟสว่างไปทั่วพื้นพิภพช่วยให้บรรดา สัตว์ทั้งหลายเดินทางกลับสู่โลกโดยปลอดภัย เมื่อเห็นเช่นนั้นพระยาคัน คากจึงได้สั่งเเก่พวกมนุษย์ว่าต่อเเต่นี้ให้จุดบั้งไฟขึ้นทุกปีเพื่อคอยเตือนไม่ ให้พระยาเเถนลืมสั่งให้ฝนตก
ด้วยเหตุนี้เอง หลังจากนั้นเป็นต้นมาเมื่อมนุษย์ได้รับความสบายไม่เดือด
ร้อนเพราะฝนตกตามฤดูกาล มนุษย์จึงได้คิดเห็นบุญคุณของพระยาคันคา
กจึงได้ทำค้องบั้ง(ดูรูปด้านบน)ถวายพระยาคันคากโดยเอารูปพระยาคัน
คากไว้ด้านบนของค้องบั้งเเละใจกลางก็ใส่รูปตะวันฉายเเสงเเสดงถึง
ท้องฟ้าที่พระเเถนสถิตอยู่ เมื่อถึงบุญเดือนหกก็พากันทำบั้งไฟเพื่อเตือน
บอกพระยาเเถนบ่ให้ลืม สิ่งที่ขาดไม่ได้ในอดีตคือค้องบั้ง
ต้องได้ตีในงานบุญบั้งไฟเมื่อเป็นตัวเเทนเสียงร้องกัมปนาทของพระยา
คันคากนั้นเอง ฉะนั้นเมื่อเราเห็นค้องบั้งเมื่อใดก็ต้องเห็นรูปพระยาคัน
คากปรากฎบนค้องบั้งทุกอันนั่นเอง
เวอร์ชั่นภาษาลาว
ກາລະຄັ້ງໜຶ່ງນານມາແລ້ວ ໂລກມະນຸດເກີດຄວາມແຫ່ງແລ້ງຜິດປົກກະຕິ ຝົນບໍ່ຕົກຕົກລົງມາຮວຍຮຳໂລກມະນຸດຍາວ ນານເຖິງ ໗ ປີແລ້ວ, ສະໄໝນັ້ນມີພະຍາຄັນຄາກເປັນໃຫຍ່ກວ່າຝູງສັດທັງຫຼາຍ ເຫັນໂລກມະນຸດເກີດຄວາມເດືອດຮອດ ຈຶ່ງໄດ້ປະ ຊຸມບັນກາສັດສາວາສິ່ງທັງຫຼາຍຕົກລົງວ່າຈະເຮັດຈັ່ງໃດກັບສະພາບດິນຟ້າອາກາດແຫ້ງແລ້ງເຊັ່ນນີ້ ສັດທັງຫຼາຍມີພະຍາແມງ ງອດ, ພະຍາແມງເງົາ, ພະຍາປວກ ແລະ ອື່ນໆ ຈຶ່ງຕົກລົງກັນວ່າຕ້ອງຂຶ້ນໄປເຝົ້າພະຍາແຖນ ວ່າເຮັດຫຍັງຢູ່ຕັ້ງ ໖-໗ ປີ ຈຶ່ງບໍ່ທຳ ພາຣະໜ້າທີ່ຂອງຕົນ ຕົກລົງກັນແລ້ວກໍພາກັນຂຶ້ນໄປຍັງເມືອງແຖນໂດຍທາງເຄືອເຂົາກາດ.
ເມື່ອພຣະຍາແຖນໄດ້ເຫັນຝູງພຣະຍາສັດຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍມາ ຫຼວງຫຼາຍເຊັ່ນນີ້ ກໍຮູ້ເຣື່ອງຫຍັງມີແຕ່ຮ້າຍເປັນຟືນ ເປັນໄຟ ໃຫ້ແກ່ບັນດາກອງທັບສັດທີ່ຂຶ້ນມາຈາກໂລກ ຍັງບໍ່ພໍເທົ່ານັ້ນກໍຍັງສັງກອງທັບຂອງຕົນອອກສູ້ຮົບ ຂະນະນັ້ນເຫັນທ່າທີ່ບໍ່ດີ ພຣະຍາຄັນຄາກເຊິ່ງເປັນຫົວໜ້າຂອງສັດ ກໍສັ່ງໃຫ້ກອງທັບຂອງຕົນອອກສູ້ຮົບກັບພົນພຣະຍາແຖນ ໃນທີ່ສຸດກອງທັບຂອງພຣະ ຍາແຖນສູ້ກອງທັບພຣະຍາຄັນຄາກບໍ່ໄດ້ ຈຶ່ງຕັດຖາມວ່າ:
ພຣະຍາແຖນ : ເຫດໃດພຣະຍາຄັນຄາກຈຶ່ງນຳຣີພົນຂຶ້ນໃສບຸກລຸກເມືອງບົນເຊັ່ນນີ້ ?.
ພຣະຍາຄັນຄາກຕອບກັບໄປວ່າ : ຍ້ອນເຫດພຣະແຖນຢູ່ເມືອງບົນ ມີໜ້າທີ່ເຮັດນໍ້າຟ້ານ້ຳຝົນ ແຕ່ເປັນເວລາ ໖-໗ ປີແລ້ວ ຟ້າບໍ່ລົງຝົນບໍ່ຕົກ ສັດສາວາສິ່ງລົ້ມຕາຍອະເນກອະນັນ ມະນຸດຊົນໄດ້ຮັບຄວາມເດືອດຮ້ອນວຸ້ນວາຍກັນ ເມື່ອນັ້ນເອງພຣະຍາແຖນ ຈຶ່ງເພິ່ງນຶກຂຶ້ນໄດ້ວ່າ ຕົນເອງບໍ່ໄດ້ສັ່ງໃຫ້ຝົນຕົກລົງມາຫຼາຍປີແລ້ວ ຈຶ່ງຮີບບັນຊາໃຫ້ຝົນຕົກທັນໃດ ພ້ອມກັບມີ້ເມດຕາແຝງສອນ ເປັນດອກໄມ້ໄຟສະຫວ່າງເຈີດຈ້າສະຫງ່າພິພົບ ຊ່ວຍໃຫ້ບັນດາພຣະຍາສັດກັບລົງສູ່ພື້ນດິນຢ່າງປອດໄຟ ເມື່ອເຫັນເຊັ່ນນັ້ນ ພຣະ ຍາຄັນຄາກ ຈຶ່ງສັ່ງແກ່ພວກມະນຸດ ວ່າຕໍ່ແຕ່ນີ້ໃຫ້ຈູດບັ້ງໄຟຂຶ້ນທຸກປີ ເພື່ອຄອຍເຕືອນບໍ່ໃຫ້ພຣະຍາແຖນຫຼົງລືມສັ່ງໃຫ້ຝົນຕົກ.
ດ້ວຍເຫດນັ້ນ, ຫຼັງຈາກນັ້ນເປັນຕົ້ນມາ ເມື່ອມະນຸດໄດ້ຮັບຄວາມສະບາຍ ບໍເດືອນຮ້ອນຍ້ອນນ້ຳຟ້ານ້ໍາຝົນ ມະນຸດຈຶ່ງຄິດ ເຫັນຄຸນຂອງພຣະຍາຄັນຄາກ ຈຶ່ງເຮັດຄອງບັ້ງຖວາຍພຣະຍາຄັນຄາກໂດຍເອົາຮູບພຣະຍາຄັນຄາກໄວ້ເຖິງຄ້ອງບັ້ງ ແລະ ໃຈກາງ ຂອງຄ້ອງບັ້ງ ໝາຍເຖິງທ້ອງຟ້າບ່ອນພຣະຍາແຖນສະຖິດຢູ່ ກໍເຮັດຮູບຕາເວັນແສກໄວ້ ຮອດຍາມບຸນເດືອນຫົກພາກັນເຮັດບຸນ ບັ້ງໄຟເພື່ອເຕືອນບອກພຣະຍາແຖນບໍໃຫ້ລືມ ສິ່ງທີ່ຂາດບໍ່ໄດ້ໃນອະດີດ ກໍຄືຄ້ອງບັ້ງຕ້ອງໄດ້ຕີໃນງານບຸນບັ້ງໄຟ ເພື່ອເປັນຕົວແທນ ສຽງຮ້ອງກັມປະນາດຂອງພຣະຍາຄັນຄາກນັ້ນເອງ.
ສະນັ້ນ, ເມື່ອເຮົາເຫັນຄ້ອງບັ້ງເມື່ອໃດ ກໍຕ້ອງເຫັນຮູບພຣະຍາຄັນຄາກທຸກໆໜ່ວຍນັ້ນເອງ.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น