ประวัติเเม่น้ำโขง(ทางลาวจะเรียกเเม่น้ำโขง
ว่า "เเม่น้ำของ")
ในสมัยพุทธกาลมีหนองน้ำเล็กๆเเห่งหนึ่ง ในหนองน้ำเล็กๆเเห่งนี้มี พญานาคตนหนึ่งชื่อว่า พระยาสุทโธท นาก เเละมีเพื่อนที่ครองเมืองบาดาลด้วยกันชื่อ พระยาสุวรรณนาคา ทั้งสองคนนี้รัก ใคร่สามัคคีกันเหมือนพี่เหมือนน้องกันมากเเละทั้งสองได้สัญญากันว่า "หากมีสัตว์ตกลงในหนองน้ำของผู้ใด ก็ให้นำ สัตว์ตัวนั้นมาเเบ่งครึ่งกัน" เเละอยู่มาวันหนึ่งได้มีช้างตัว หนึ่งตกลงในหนองน้ำของพระยาสุวรรณ นาคาๆก็ได้นำช้างตัวนั้นมาเเบ่งให้กับพระยาสุทโธทนาก ตามที่ได้ตกลงกันไว้ ซึ่งทั้งสองต่างชื่นชมไมตรีอันดีที่มีต่อกัน
ต่อมาอีกสามวันได้มีเม่นตัวหนึ่งตกลงมาในหนองน้ำของพระยาสุทโธทนากๆก็ได้นำเม่นมาเเบ่ง ให้กับพระยาสุวรรณนาคา พอพระยาสุวรรณนาคาเห็นเนื้อ เม่นก็เกิดความไม่พอใจเป็นอย่างมากเพราะเนื้อช้างที่เคยเเบ่งให้กับพระยาสุทโธทนากมีขนน้อย กว่า ส่วนเนื้อเม่นที่พระยาสุ ทโธทนากเเบ่งให้คืนมีขนเป็นจำนวนมากเลยทำให้ส่วนที่ เป็นเนื้อมีเพียงเล็กน้อย จึงทำให้พระยา สุวรรณนาคาโมโหเลยไม่ยอมรับเนื้อเม่น หลังจากนั้นพระยาสุวรรณนาคาได้นำกำลังไปบุก เมืองของพระยาสุทโธทนาก ทำ ให้เมืองทั้งสองต่อสู้กันจนทำให้สัตว์ใต้บาดาลล้มตายเป็นจำนวนมาก
ต่อมาพระอินทร์ทรงเห็นเหตุการณ์จึงได้สั่งให้ทั้งสองคนเเข่งขันกัน สร้างน้ำหากคนใดสร้างน้ำเสร็จก่อนจะเป็นผู้ชนะเเละ พระอินทร์จะ มอบปลาบึกให้เป็นรางวัล พระยาสุทโธท นากได้สร้างเเม่น้ำของส่วน พระยาสุวรรณนาคาได้สร้างเเม่น้ำน่าน(ฝั่งไทย) พระยาสุทโธทนากได้สร้างเสร็จก่อน พระอินทร์เลยตัดสินให้เป็นผู้ชนะเเละได้มอบปลาบึกให้เป็นรางวัล เรา จึงได้เห็นปลาบึกใหญ่อาศัยอยู่ในเเม่น้ำของมาจนถึงปัจจุบันนี้
This Article Is Presented By: ร้านขนมดาวเรือง ช่อง เม็ก @ http://www.atchongmek.blogspot.com
บทความนี้ผู้เขียนได้อ่านเเละเเปลมาจาก www.inlao.net
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น