นิทานพื้นบ้านลาว:เจ้าพระยาบ่อยากเห็น หน้าเชียงเมี่ยง
พระยาทวาราวดียังคิดเครียดเเค้นเชียงเมี่ยงอยู่ไม่เลิก ไม่ต้องการเห็นหน้า เชียงเมี่ยงด้วยซ้ำไป จึงพูดกับเชียงเมี่ยงว่า"นับตั้งเเต่นี้ไปมึงอย่ามาให้กู เห็นหน้ามึงอีก ให้มึงหนีไปจนสุดเเผ่นดิน วันไหนเเผ่นดินพลิกกลับ หน้ามึงจึงกลับมาให้กูเห็นหน้ามึง" เชียงเมี่ยงก้มกราบลาเจ้าพระยาพร้อม กับพูดว่า"ต่อเเต่นี้ไปข้าน้อยคงบ่ได้เห็นหน้าพระองค์อีก ไม่รู้ว่าจะเป็นยัง ไงจากนี้ไป" จากนั้นเชียงเมี่ยงก้าวออกจากพระอารามหลวงกลับบ้าน ไป เมื่อถึงบ้านเชียงเมี่ยงก็อยู่อย่างบ่เดือนบ่ร้อนเเล้วก็ไม่ได้เคืองใจ อะไรมีเเต่ทำงานเกี่ยวกับการบ้านการเรือน เป็นเวลา7วันพอดีที่เชียงเมี่ยงไม่ได้ไปพบหน้าเจ้าพระยาเเต่ว่าวันนี้เจ้า พระยามีกำหนดการเสด็จออกเยี่ยมประชาชนภายในเมือง ดังนั้นพระองค์ จึงเสด็จบนหลังช้างขณะที่เสด็จเยี่ยมประชาชน พอเชียงเมี่ยงทราบเรื่อง เกี่ยวกับขบวนเสด็จจึงรีบไปลัดเส้นทางที่ขบวนจะเสด็จผ่าน เชียงเมี่ยงได้ ขุดหลุมเเล้วเอาหัวหย่อนลงไปในหลุม เอาก้นชี้ฟ้า ปะเปลือยไม่นุ่งอะไร เห็นเเต่ก้นดำปี๊ปี๋เห็นพวงอัณฐะห้อยโตงเตง ผู้คนผ่านไปมามองเห็นต่าง ก็บ่นไปตามๆกันเกี่ยวกับภาพอุดจาดตาโดยเฉพาะผู้หญิง พอเจ้าพระยาเสด็จมาถึงตำเเหน่งที่เชียงเมี่ยงเอาก้นชี้ฟ้า พระองค์จึงถาม ว่า"นั่นมันอะไรอยู่ข้างหน้านั่น มันเป็นคนบ้าหรือคนดี คนเป็นหรือคนตาย เขาเอามันมาฝังไว้ที่นี่หรืออย่างไร" เหล่าเสนาได้กราบทูลว่าที่เห็นอยู่ เบื้องหน้านั้นมันคือเจ้าเชียงเมี่ยง มันบอกว่าเจ้าพระยาบ่อยากเห็นหน้า มันเลยเอาหัวมุดดินเเล้วเอาก้นให้ดู เจ้าพระยาได้ยินดังนั้นก็ตกใจจึง สั่งให้ขบวนเสด็จกลับวัง เมื่อเจ้าพระยาเสด็จกลับเเล้วเชียงเมี่ยงก็กลับบ้าน เช่นกัน
เสียงฟ้าร้องฝนกำลังจะตกตามฤดูฝน ประชาชนต่างก็พากันออกไถนา
เชียงเมี่ยงก็ออกไปเลาะตามทุ่งนาจึงได้เห็นชาวนากำลังไถนา ทำให้ดินที่
ถูกไถพลิกกลับหน้า พอเชียงเมี่ยงเห็นเเบบนั้นจึงรีบไปเข้าเฝ้าเจ้าพระยา
ทันทีที่ฝ่ายเจ้าพระยาเห็นหน้าเชียงเมี่ยงก็ถามว่า" บักขี้ร้ายมึงมาทำอะไร
ที่นี่ กูบอกเเล้วไงว่าอย่ามาให้เห็นหน้าจนกว่าเเผ่นดินจะพลิก เดี๋ยวนี้
เเผ่นดินยังบ่ทันพลิกหน้า เจ้ามาให้กูเห็นหน้าทำไม เจ้าจำคำพูดของกูบ่
ได้หรอไง" เชียงเมี่ยงจึงตอบไปว่า"เดี๋ยวนี้เเผ่นดินมันพลิกหน้าเเล้วถ้าบ่
เชื่อก็ให้ใครไปดูก็ได้อยู่ข้างนอกเมืองโน่น" เจ้าพระยาได้ยินเเบบนั้นก็งง
จึงสั่งให้เสนาผู้น้อยออกไปดูตามที่เชียงเมี่ยงบอกโดยกำชับว่าถ้าหากพบ
ว่าเเผ่นดินพลิกกลับหน้าให้รีบมาบอกกูในทันที เมื่อเสนาออกไปก็เห็นเเต่ชาวนา
กำลังไถนาอยู่ทำให้ดินที่ถูกคันไถพลิกกลับหน้า เต็มทุ่งนา จึงรีบมากราบ
ทูลเจ้าพระยาทันที
ฝ่ายเจ้าพระยาหลังจากได้รับฟังเรื่องจากเสนาก็พูดอะไรไม่ออก จะด่าก็ด่า
ไม่ได้ คิดไปคิดมามันก็ถูกตามที่เชียงเมี่ยงบอกเเทนที่เจ้าพระยาจะโกรธ
กับบอกว่า"มึงนี่ ช่างเป็นคนทันกูเอาเเท้ๆ กูจะเลี้ยงมึงไว้ต่อไป เพื่อว่ากูจะ
ได้เห็นความกระล่อนปลิ้นปล้อนของมึงอีก"
This Article Is Presented By : ร้านขนม ดาวเรือง ช่อง
เม็ก@http://www.atchongmek.blogspot.com
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น